In het tweede gedeelte van 2024 hebben we, in lijn met ons meerjarenplan, scherp gekeken naar onze communicatie uitingen. Een belangrijke geformuleerde doelstelling is om nadrukkelijker aandacht te besteden aan wat er in het land gebeurt. We delen in 2025 op terugkerende basis inspirerende verhalen, inzichten en ontwikkelingen uit alle zwemsporten. Dit doen we onder andere via blogs en columns van betrokkenen uit zowel de breedte- als topsport. We brengen de sport dichter bij iedereen die van een gerelateerde zwemsport houdt.
In deze introductie neemt Stans den Hartog Jager je mee in haar passie voor water.
Mijn allereerste blog hier! Het is best een beetje spannend want naast mijn wekelijkse, kleinere sportblogjes bij de Runningangels, schrijf ik nooit voor het openbaar. Vanaf dit jaar komt daar dus verandering in, nu ik, ook op de platformen van de KNZB en waterpolo.nl over mijn sportieve uitdagingen zal schrijven.
Sporten, en dan bedoel ik eigenlijk het zwemmen, is iets wat ik altijd al gedaan heb. Ik ben op jonge leeftijd begonnen met synchroonzwemmen. Ik nam deel aan een aantal proeflessen en ik ben nooit meer weggegaan uit het zwembad. Al snel lag ik meerdere dagen, met vlagen soms wel vijf, zes dagen per week, in het chloorwater. Super fanatiek en heel gedisciplineerd waren we met z’n allen. Ons synchroonzwemteam. Ik straal nog van trots als ik terugdenk aan al die uren. Aan al die behaalde diploma’s en alle medailles die we wonnen.
Onze vereniging, toen nog de Utrechtse Watervrienden, tegenwoordig na een aantal fusies Zwemvereniging Utrecht, was groter dan alleen het synchroonzwemmen. Eigenlijk is het dan ook niet heel erg verrassend dat ik na een paar jaar, samen met een aantal van mijn synchroonzwemteamgenoten, overgehaald werd om ook eens mee te trainen met het waterpolo. Het was heel erg laagdrempelig want zij trainden ook op dezelfde dagen, op aansluitende uren zelfs. Al snel werden we ingeschreven als een nieuw team, gingen we competitie spelen en ontstond ook mijn passie voor het waterpolo. Jaren en jaren deed ik zowel het synchroonzwemmen als het waterpolo. Het aantal uren in het zwembad werd nog meer en ik kwam in nog meer verschillende zwembaden binnen Nederland.
Momenteel waterpolo ik nog steeds en speel ik iedere zaterdagavond competitie. Het synchroonzwemmen is gestopt, maar mijn liefde voor water is alleen maar groter geworden. Het water en het zwemmen, dat is waar ik het allerliefste mee bezig ben. Het hoort bij mij. Het is, en ik ben er, totaal in mijn element.
Toch ontdekte ik, naast het zwemmen, ook een nieuwe sportieve wereld naast het zwemmen. De wereld van het hardlopen. Sinds kort zet ik ook stapjes in de wereld van het fietsen en babystapjes in de wereld van de tri-sport, maar de wereld van het hardlopen is van deze drie het grootst. Ik begon er een aantal jaar geleden mee nadat ik zowat tegen de muren opvloog tijdens de periode dat de waterpolocompetitie stillag en de trainingen richting de zomerstop minder werden. Zoals zovelen met Evi in mijn oren die mij meerdere keren per training vertelde hoe fier ze op me was.
Ik ontwikkelde en creëerde voor mezelf een hele nieuwe wereld waarin ik het zwemmen, het waterpolo en het hardlopen met elkaar verweef. Waarin ik ontdekte en leerde hoe ik die sterke punten van al deze sporten in de ander kon gebruiken. De komende tijd zal ik jullie, in verschillende blogs, meenemen in dit, in mijn, multi-sport leventje.
Stans is op social media via deze Instagram en Facebook pagina te volgen.
