De pupillen o. 11 van De Zijl Zwemsport hebben de eerste officiële titel in deze leeftijdscategorie gewonnen. En de ontknoping was uitermate merkwaardig. In de finale tegen Widex GZC Donk was de eindstand 5-5. Op zich heel verrassend, want in de tussenronde had de Goudse ploeg nog ruim en zonder al te veel moeite met 5-2 gewonnen. Maar finales hebben hun eigen wetten. Bijvoorbeeld om koel te blijven in de strafworpenserie...
Na vier strafworpen voor beide ploegen was de stand gelijk: 3-3. Maar bij de derde voltreffer van GZC Donk knakte er iets in de vinger van Zijl-goalie Finn Helder. Huilend verliet hij het water. Een vervanger werd aangewezen. De Zijl benutte de eerste van de volgende serie. Iedereen had zich verzoend met de gelijkmaker, maar GZC Donk schoot tot ieders verbazing recht in de handen van de stand-in, die een paar seconden verbaasd om zich heen bleef kijken, voordat hij door had wat er precies aan de hand was. Zijn coaches en medespelers waren toen allemaal in het water gesprongen om hem te knuffelen: De Zijl was Nederlands Kampioen, GZC Donk een verdiende tweede.
Ook de nummer drie was een verrassende. ZVVS, in deze categorie een nieuwkomer, versloeg opvallend ruim De Zaan, dat in de tussenpoule de Vlaardingse ploeg met één doelpunt in de eindstand voorbleef. In de strijd om de bronzen plak namen de Rijnmonders op gepaste wijze revanche: 5-2.
VZC E&P en Polar Bears vochten om de vijfde en zesde plaats. Hoewel de Veenendalers duidelijk favoriet waren, knokten de Beertjes voor alles wat ze waard waren. Het was voor hen net iets te weinig: 4-3 voor de Valleibewoners.
Op de eerste dag was het kaf van het koren gescheiden: bovenstaande zes ploegen bleven over, de andere negen konden naar huis. De officieuze winnaar van afgelopen seizoen, Njord Veldhoven, was daar ook bij. “We hebben een compleet nieuwe lichting,” was het excuus. De andere acht afvallers waren thuisclub HZC De Robben, KZC, Orca, De Vuursche, ZPB, Aquamigos, DWK (dat zich wel heel dapper verweerde en misschien wel meer verdiend had) en Hieronymus. Voor sommigen was de Olympische gedachte belangrijker dan het resultaat. Al dachten sommige ploegen (lees: coaches) echt, dat ze iets te zoeken hadden op dit NK. Hoort bij goed coachen ook niet om je ploeg voor te bereiden op veel doelpunten tegen?
Jimmy Sjardijn (De Zijl) was volgens de aanwezige coaches en scheidsrechters de beste speler van het toernooi. Bij de meisjes werd dit de fysiek sterke Sanne Keyzer van ZVVS, terwijl Pepijn Stevens (VZC) de voorkeur kreeg bij de keepers. Laat dit nou ook precies het lijstje zijn dat ManMeer! op zijn blaadje geschreven had.
Opvallende zaken:
* Enkele coaches dachten dat de ploegen er voor hun waren, terwijl het toch omgekeerd is. Of niet?!
* Sommige coaches hadden een dermate hard stemgeluid, dat ze konden wedijveren met één van de hoofdrolspelers van de vroegere BBC-serie ‘Moeder wat is heet…’. En dat stemgeluid was helaas niet altijd even positief. De tweede dag was dit gelukkig minder. Op de vingers getikt door anderen? Je hebt wel te doen met kinderen onder de 11 jaar en niet met professionals waarvan je iets kunt eisen.
* GZC Donk had een volledig jongensteam, HZC De Robben had één meisje bij de selectie, de rest van de ploegen beschikte over een aardige mix van jongens en meisjes.
* We noemen bewust niet al te veel namen, omdat er binnen een paar jaar ontzettend veel kan gebeuren: groeispurts, kinderen die de voorkeur geven aan hun studie, et cetera. Toch konden enkele leuke talenten voor het eerst hun kunnen tonen op het landelijke podium. Meisjes-bondscoach Arjan Vos heeft de opvallende meisjes genoteerd. Jongens-bondscoaches schitterden, net als de KNZB, door afwezigheid. We hebben het wel over een NK hè! Ook ManMeer! blijft de talenten volgen.
* We misten clubs als UZSC, PSV, AZC, Het Ravijn, Schuurman BZC, AZ&PC, De Ham. Beginnen die clubs later met hun opleiding?
* Sommige ploegen stapten met veel bravoure het bad binnen. Zelfvertrouwen is goed, maar een teveel van dat slaat, zoals in Hilversum, over in arrogantie en levert glimlachen op bij tegenstanders als ze zien dat hoogmoed voor de val komt.
* Tot slot een pluim op de hoed voor het organiserende HZC De Robben. Met een voor dit kampioenschap bijna volledig nieuwe ‘crew’ hebben ze zich goed geweerd. Chapeau!
Meer over dit NK in de volgende uitgave van ManMeer! Nog geen lid? Klik hier voor een abonnement.
Na liefst dertig poulewedstrijden op zaterdag kwamen zondag in zwembad De Lieberg alleen de zes beste ploegen nog in actie. De uitslagen op zondag waren als volgt.
Kwartfinale-poulewedstrijden
Widex GZC Donk - VZC E&P 5-1
Polar Bears - ZVVS 0-7
De Zijl Zwemsport - VZC E&P 6-3
ZV De Zaan - ZVVS 1-1
Widex GZC Donk - De Zijl Zwemsport 5-2
Polar Bears - ZV De Zaan 0-8
Halve finales
Widex GZC Donk - ZVVS 2-2 (GZC Donk wint na strafworpen: 2-1)
De Zijl Zwemsport - ZV De Zaan 5-1
Finales
5e/6e: VZC E&P - Polar Bears 4-3
3e/4e: ZVVS - ZV De Zaan 5-2
1e/2e: Widex GZC Donk - De Zijl Zwemsport 5-5 (De Zijl wint na strafworpen: 3-4)
Beste spelers (*)
Beste speler: Jimmy Sjardijn (De Zijl Zwemsport)
Beste speelster: Sanne Keyzer (ZVVS)
Beste keeper: Pepijn Stevens (VZC E&P)
(*) Gekozen door de scheidsrechters en coaches.
