In het tweede coronaseizoen draait alleen de Eredivisie nog op volle toeren. Hoewel? Publiek is niet toegestaan en regelmatig zijn er last-minute afzeggingen van teams die met teveel besmettingen kampen. Zo vlak voor de jaarwisseling blikken we terug op de eerste helft. Hierbij: de Heren.
Bij de heren maakt AZC de meest constante indruk. Het team van Tim van Gulik beging slechts één misstap. Eind september verslikte de ploeg zich in Het Ravijn. De rest van de wedstrijden werd gewonnen, maar lang niet altijd met grote cijfers. Tegen Widex GZC Donk, Polar Bears, ZV De Zaan, Schuurman BZC en zelfs SVH hadden de Alphenaren grote moeite om de zege binnen te slepen. Maar winnen als je team niet optimaal draait, is natuurlijk ook een kwaliteit. De laatste jaren ging AZC steevast als een van de favorieten de play-offs in, maar alleen in 2018 kon de ploeg uiteindelijk de schaal omhoog houden. AZC versterkte zich afgelopen zomer flink. Jesse Nispeling, Lars en Tim Reuten, Nigel Kombrink en de goed uit de verf komende Milos Filipovic kwamen over. Met Robin Lindhout en Jacopo Mandolini daarbij hoopt AZC over voldoende kwaliteit te beschikken om nu de winning-streak langer vast te houden. Het is een vurige wens van oud-international Lindhout die bij veel clubs in verschillende landen heeft gespeeld, maar nog nooit een prijs heeft gewonnen.
Maar de concurrentie is zoals gezegd niet mals. Veel ploegen hijgen AZC in de nek. Achter de Alphenaren vechten maar liefst zes ploegen om de tweede plek. In verliespunten ontlopen ZV De Zaan, ZPC Amersfoort, Het Ravijn, Polar Bears, UZSC en GZC Donk elkaar nauwelijks. In de Alphense slipstream vormen ZV De Zaan en GZC Donk wellicht de meest uitgebalanceerde teams. De Zaankanters beschikken met Pascal Janssen, Thomas Lucas, Mick van den Bree en Ted Huijsmans over internationaal gelouterde spelers waar talenten als Phil Brantjes, Angelo Corver en Don Rempt zich aan kunnen optrekken. Maar blessures liggen op de loer. Keeper Huijsmans lijkt vanwege pijnlijke liezen niet volledig inzetbaar en ook scherpschutter Pascal Janssen kampt met pijntjes. En dan oogt ZV De Zaan direct kwetsbaar. Polar Bears, GZC Donk, ZPC Amersfoort, AZC en PSV snoepten al punten af. Landskampioen GZC Donk won begin september de supercup, maar kende een slow-start in de competitie. Toch krabbelt de ploeg van Ingmar Veenhuis zich langzaam een weg omhoog en voor je het weet, doet de ploeg uit Gouda weer ‘gewoon’ mee om de prijzen.
UZSC, Polar Bears en Het Ravijn zijn jong, maar zeker niet onbezonnen. Bij de ploegen uit Utrecht en Ede ligt de gemiddelde leeftijd zelfs onder de 21 jaar. Zij spelen aantrekkelijk waterpolo, kunnen aanvallend grote klappers maken, maar zijn soms ook wat grillig. De vraag is in hoeverre zij de vorm gedurende het hele seizoen kunnen continueren. UZSC heeft wat dat betreft met Luuk Gielen een grote troef achter de hand. De teruggekeerde international is woonachtig in New York en kan lang niet alle wedstrijden meedoen, maar bij de ontknoping kan coach Mike van den Brink op hem rekenen. Het zal UZSC een boost geven. Het Ravijn stond in het begin van de competitie even op kop, zakte daarna wat in, maar is weer helemaal terug. Mooi om te zien hoe Emiel Wouters en Yoran Loos zich ontpoppen tot de nieuwe spelmakers in Nijverdal.
En vlak tot slot ZPC Amersfoort niet uit. De ploeg uit de Keistad kreeg eind vorig seizoen te maken met een ware leegloop. Jeroen Cavaljé zag tot zijn schrik Jesse Koopman (PAOK Thessaloniki), de gebroeders Budding (De Robben), Mees Keuning (Sete) en Sam Kunz (Polar Bears) vertrekken en vreesde een seizoen in het rechter rijtje. Maar het aantrekken van de twee Hongaren Gergely
Palotas en Milan Borcsok bleek een gouden greep. Palotas is tot nu toe zelfs de topscorer in de Eredivisie. Samen met de herboren Sebastiaan van Mil heeft Cavaljé de juiste snaar gevonden. Als de ploeg iets constanter wordt, kan ZPC Amersfoort aan het eind van het seizoen zomaar eens de grote verrassing zijn.
De strijd om directe degradatie gaat tussen Waterpolo Den Haag en SVH. Beide ploegen stonden lang op de hatelijke nul. In oktober won de ploeg uit Hillegersberg de onderlinge strijd met 3-6, maar omdat de Hagenezen begin december PSV versloegen, kwamen de ploegen weer gelijk in punten te staan. PSV heeft een kleine marge daarboven, maar ook de Eindhovenaren moeten echt nog wel wat punten verzamelen eer zij veilig zijn. ZPB H&L Productions vergezelde deze teams lang in de degradatiezone, maar zag eind november ineens het licht. Met vier zeges op rij, klom de ploeg van Arjen Silvis liefst vijf plekken op de ranglijst.
Uit ManMeer! december 2021. Abonnee worden? Klik hier.
