Waterpolo.nl staat open voor ingezonden brieven en opinies van lezers. Plaatsing betekent niet dat wij deze mening(en) delen. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden brieven zonder opgaaf van redenen te weigeren danwel te redigeren of in te korten. Anonieme bijdragen worden niet gepubliceerd.
Namens de redactie van Waterpolo.nl,
Eric Spithoven, hoofdredacteur
-----------------------------------------
De final six van de Champions League in het laatste weekeinde van mei werd gewonnen door Pro Recco (Italië) na winst op Promorje Rijeka (Kroatië). Gek genoeg ging het gesprek niet over de top, maar over het gebrek aan spektakel tijdens deze finale èn over het feit dat CN Barceloneta (Spanje), een team met snelle kleine mannen, dit spektakel wel bood en gelukkig toch derde werd (voor velen verrassend).
Foto: Andy Hoepelman, bij het WK in Barcelona 2014 (Foto Johan Opperman)
Het waterpolo wordt momenteel gedomineerd door zeer goed getrainde professionals, met een perfecte techniek, die de nu geldende systemen (zone, man meer, blokken) tot in de puntjes beheersen. Het doel is om de bal aan te spelen aan de, met de midachter vechtende midvoor, hetgeen onherroepelijk leidt tot een uitsluiting van de midachter en een man meer situatie, die bij de topteams in 50% van de keren uitmondt in een doelpunt. De kenner geniet van de snelle passing, de zeer goed uitgevoerde systemen en fraaie schoten, maar voor de niet met waterpolo opgegroeide fan is er weinig fraais te beleven.
Op de redelijk gevulde tribunes tijdens deze finale van de Champions League, zaten ongeveer 1.500 kenners, terwijl buiten het stadion 50.000, met Athletic Club Bilbao meegereisde voetbalfans, zich opmaakten voor de finale van de Spaanse beker. Zij werden vermaakt met muziek, show en op een tv scherm vertoonde mooie acties van hun idolen.
Bij voetbal zijn de ware helden Messi en Ronaldo. Zo’n speler zagen we ook n Barcelona, in de persoon van de 29-jarige Felipe Perrone (1,78m), die met fraaie acties en breaks het publiek (ook de niet-kenner) in vervoering bracht en de tegenstanders, gewend aan spelers die volgens de nu vigerende systemen spelen, regelmatig tot wanhoop bracht. Alle jongeren op de tribune wilde een ‘selfie’ met deze topper die terecht gekozen werd tot de beste speler van het toernooi.
In Cancun werd vorig jaar een congres gehouden, met als doel het waterpolo aantrekkelijker te maken. Onze voorzitter Erik van Heijningen, hield daar een gepassioneerd betoog voor snel waterpolo.
Momenteel wordt een proef gehouden met de voorgestelde regelwijzigingen: een kleinere bal, kleiner veld en één veldspeler minder.
De eerste ervaringen zijn echter zeer teleurstellend. Er wordt gespeeld met drie midvoors op een rij, waardoor het spel juist nog passiever wordt. Van afstand wordt niet meer geschoten omdat een uitsluiting in 80% van de gevallen leidt tot een doelpunt (in tegenstelling tot een afstandsschot) en breaks zijn niet meer nodig omdat je toch snel genoeg aan de overkant bent op dit kleine veld.
Onze mening is dat onze trainers het snelle en beweeglijke Spaanse spel moeten gaan stimuleren en dat scheidsrechters fraaie acties moeten gaan belonen. Een wedstrijd moet vóór, tijdens en na het spel worden tot een beleving waarbij entertainment en nieuwe media, net als bij basketbal, een rol moeten gaan spelen.
Iedereen weet dat als waterpolo niet tot de "aquatics groep" zou hebben behoord, we al lang onze plek op de Olympische Spelen zouden hebben verloren aan moderne spektakelsporten.
Tijd voor actie! In en buiten het water. Maak van onze sport een spektakel, een beleving waar jong en oud, kenner en niet-kenner, graag naar toe gaat voor een "avondje waterpolo"; met “meet and greets” met de toppers, mooie herhalingen op het scherm, spelers die met mooie acties buiten de gebaande paden treden en het publiek op de stoelen krijgen!
Hier ligt een taak voor trainers maar ook voor bestuurders.
Andy Hoepelman (LEN Delegate en ex-international)
Nico Landeweerd (ex-international)
Gianni Lonzi (voorzitter FINA TWPC en LEN TWPC = technische waterpolocommissie)
